Opieka pooperacyjna

Po operacji pacjent i system opieki zdrowotnej musi zmierzyć się z jeszcze jednym wyzwaniem. Czas gojenia się rany to burzliwe przemiany biochemiczne, wzrost fibroblastów budujących rusztowanie skóry i keratynocytów, tworzących jej powierzchnię. Komórki układu odpornościowego usuwają niepotrzebne już komórki, resztki skrzeplin, martwe i żywe bakterie. Dopóki nie nastąpi przywrócenie ciągłości skóry, istnieje ryzyko wdarcia się bakterii i rozwoju infekcji. Powstanie rany przewlekłej dotyka ogólnie 3-4% pacjentów i 20-50% pacjentów operowanych w przypadkach nagłych. Przewlekłe gojenie się rany pooperacyjnej zwiększa śmiertelność o 5%. Co roku w Europie powstaje 4 mln nowych ran przewlekłych.

Aby zwiększyć szanse na szybkie zagojenie się rany, ważne jest jej systematyczne oczyszczanie (do 70,8% sukcesów). Istnieje wiele sposobów oczyszczania rany, a najwłaściwszy, uzależniony od wielu czynników potrafi dobrać odpowiednio wykwalifikowany lekarz lub pielęgniarka. Prawidłowe dobranie częstości zmian opatrunków i ich wybór z szerokiej gamy możliwości, włączając także terapię podciśnieniową, jest zadaniem dla wyedukowanego i doświadczonego personelu. Niezwykle ważnym jest również utrzymanie odpowiedniej równowagi wilgotności i usuwanie wysięku, mające wpływ na przebieg procesów zapalnych, co osiąga się także starannym doborem opatrunków.

Dla podejmowania trafnych decyzji prócz odpowiedniego zespołu pielęgniarek, położnych, lekarzy i fizjoterapeutów potrzebny jest nieustanny monitoring rany i częsty kontakt pacjenta z zespołem.

Konsultacja w obszarze wiejskim: 60-letni mężczyzna z cukrzycą z przewlekle gojącą się, powikłaną raną na prawym stawie skokowym. Rana z wysiękiem, z  widocznym odsłoniętym w głębi rany implantem. Lekarz mimo że zajmuje się leczeniem ran stwierdził, że ta rana się nie zagoi, potrzebna jest pomoc chirurga ortopedy, odesłał pacjenta do ortopedy, do szpitala